Villa Basket/Lost and Found
It was a beautiful sunny day in late October 2016. My wife and I went to a flea market in South Jersey. While I was leisurely walking and checking things at the vendors had to offers, there was a dazing voice from the other side of street. ‘That’s our basket, isn’t it?’
My wife urgently pulled me to see the basket closely and I couldn’t believe what I saw on a vendor’s table. The basket looked unsteady from its rough and uneven reeds, yet was carefully weaved with pastel hues of hand dyed rattans. Yes, it’s indeed our Villa Basket. With joy, I chatted with the vendor who was happy to hear the story of how the basket was made.
It was summer 1982. I drove my mom, who came from Thailand to visit me in New Jersey, to see the World Fair in Knoxville, Tennessee. For those 750 miles road trip, equipped only with a Rand McNally Map, it was kind of normal if we got lost and I took that as an opportunity to see things. Indeed, we incidentally saw something when we stopped and asked direction at a house in West Virginia. A lady, assumably the house’s owner, was weaving a basket. I had seen lots and lots of different baskets but never seen anything like the one in her hands. It was such a pleasant surprised.
The lady was very kind, she walked us to her backyard which had grapevines along the fences and she used them to make the skeleton of her baskets. She showed me different sizes and shapes of her baskets. I was overjoyed with what I saw and heard. My mom happened to like some baskets, bought them and took the baskets back to Thailand with her.
Upon seeing the baskets, Bunyarid, my friend who worked for Forestry Department, went to a jungle and came back with a reed which had rough twine and knots here and there. Yes, he found the reed which resembled those grapevines. With the helps from my sisters and brothers, a few months later the Villa Basket was born. The baskets had been sold for almost 10 years before the market was faded away. And I had not seen any of them ever since.
Then, all the sudden, the basket was incidentally found almost three decades later. I felt like a reunion with my long-lost bro.
August 7, 2021
ตะกร้าวิลล่าที่เจอะเจอ
เป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสในปลายเดือนตุลาคม ๒๕๕๙ เราพาอ๋อยไปตลาดนัดในเมืองตอนใต้ของนิวเจอร์ซี ขณะที่กําลังเดินเรื่อยเฉื่อยเหลียวซ้ายแลขวาดูสิ่งของที่วางขายสองข้างทาง ก็มีเสียงตื่นเต้นถามขึ้น “นั่นใช่ตะกร้าของเรามั้ย?!”
ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เห็นบนโต๊ะที่มีข้าวของวางมากมายหลายอย่าง มีตะกร้าที่ดูเหมือนไม่มั่นคงจากโครงเถาวัลย์แดงเส้นใหญ่คดงอ แต่ถูกสานทออย่างปราณีตด้วยเส้นหวายย้อมสีอ่อนพาสเทล ใช่ มันคือตะกร้าวิลล่าของเราจริงๆ ด้วยความยินดีเราพูดคุยกับคนขายที่ดูมีความยินดีที่ได้ยินเรื่องราวความเป็นมาของตะกร้าใบนี้
ย้อนกลับไปเมื่อฤดูร้อนปี ๒๕๒๕ เราพาแม่ซึ่งบินจากเมืองไทยมาอเมริกาเป็นครั้งแรก ขับรถจากบ้านนิวเจอร์ซีไปดูงาน World Fair ในเมืองน็อกซ์วิลล์ รัฐเทนเนสซี การเดินทางขับรถบนถนนระยะทาง ๑,๒๐๐ กิโลเมตร มีแต่แผนที่ Rand McNally นำทาง การหลงทางจึงเป็นเรื่องธรรมดา เราเลยถือเป็นโอกาสที่ได้เห็นโน่นนี่และเจอะเจอบางสถานที่บางสิ่งที่ไม่คาดฝันรวมทั้งที่เห็นตะกร้าพื้นเมืองเมื่อเราหยุดถามเส้นทางที่บ้านหลังนึงในรัฐเวสต์เวอร์จิเนีย ผู้หญิงคนนั้นซึ่งน่าจะเป็นเจ้าของบ้านกําลังสานตะกร้า ซึ่งเป็นตะกร้าที่มีลักษณะเฉพาะตัวไม่เคยไม่เคยเห็นมาก่อน
เธอผู้ใจดีคนนั้นพาเราไปที่สวนหลังบ้านซึ่งมีต้นองุ่นป่าพันอยู่ตามรั้ว ซึ่งเธอใช้ทําโครงให้กับตะกร้า ตะกร้าที่เธอสานมีขนาดต่างกันและหลากหลายสี เราเพลิดเพลินกับตะกร้าเหล่านั้น
จึงซื้อและหิ้วตะกร้าและฝากแม่หิ้วกลับเมืองไทยด้วย
เมื่อเห็นตะกร้า บุญฤทธ์เพื่อนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญพันธุ์ไม้ ได้ช่วยเสาะหาเถาวัลย์ที่มีลักษณะคุณสมบัติคล้ายองุ่นป่าจนพบเถาวัลย์แดง และด้วยความช่วยเหลือของพี่สาวและน้องชายอีกไม่กี่เดือนต่อมา Villa Basket ได้ถือกําเนิดขึ้น ตะกร้าขายดีเป็นเวลาเกือบ ๑๐ ปี ตลาดวาย เราก็ไม่เห็นตะกร้าวิลล่าตั้งแต่นั้นมา
ได้เจอตะกร้าโดยบังเอิญในเกือบสามทศวรรษต่อมา รู้สึกเหมือนได้พบเจอะเจอน้องชายที่จากหายไปนานปี
๗ สิงหาคม ๒๕๖๔