เล่มสลึง

หนังสือ ๗๒ ปี | Stories of My Life

Facing Life Head-On – ความมุ่งมั่น

Susan, Who Never Gives Up -ซูซาน ผู้ไม่ยอมแพ้ชะตากรรม

Susan, Who Never Gives Up ‘Whether you think you can or think you can’t, you’re right.”-Henry Ford  ‘Everything is possible to her who dares.”-Albert Goodwill Spalding  ‘Live fearlessly.’-Oprah Winfrey “Courage is resistance to fear, master of fear – not absence of fear.” -Mark Twain The above proverbs are all good. But I can’t choose which one is the most suitable for Susan. Being in Atlanta this time, three or four days ago, I couldn’t catch up with Susan whether going to the restaurants or to the bus stations. Though six months ago, Susan barely walk by herself. This was because of

Read More »

Ultimatum – ยื่นคำขาด

Ultimatum ‘How dare you to give an ultimatum to your government?’ The Thailand Ambassador in Stockholm was enraged when I requested them to send me to the US or I would go home. He was cooled down when hearing my reasons and told me to go out and see Scandinavia for a week and he should have the answer from Bangkok head offices when I returned. The Fin language was the main reason. Their sentence has no space in between the words and that scared me. One year was the time I was supposed to learn the language and then would

Read More »

No Mulligan – ไม่มีอะไรเหลือ

No Mulligan “Are you gonna swing or just standing there?”  Bill was asked by his peers to go out swing his tee off at Bethpage Goft Court.  ‘Didn’t you see the sign -No Mulligan Today?’ Bill humored us over the dining table with his self-deprecating joke. Since his last name is Mulligan, and it happens to be the term most associated with golf, is a ‘do-over’, a second try after the first ball has gone awry. With grin, Bill went on to say that if he could do it again, he would probably want to be a professional caddy! “How come?”

Read More »

The Real Cosboy – คาวบอยตัวจริง

The Real Cowboy Wayne, the chef at Togwotee Mountain Lodge, the motel we stayed near the south entrance of Yellowstone National Park, who would rather be a cowboy, told us about how cowboys lived their life and he summed up with the verse in one of Chris Ledoux’s song ‘The real cowboy is the one you don’t see.’  With mere curiosity, I dig and found below from part of Real Time Buckeroo lyrics: Well, I ain’t the type of cowboy that you’ll see on TV. I wasn’t near as pretty as Mama wanted me to be. Well, I grew up on

Read More »

Life is Like an Onion – คีโมครั้งแรก

Life is Like an Onion I woke up at the middle of the night and couldn’t go back to sleep for a long while. The ordeal of what had happened to me during the first cycle of RItuximap IV infusion, the trauma of the pains kept coming back to my head. Dr. Peaczara, my oncologist, a nurse practitioner and two nurses were around me and tried to adjust the doses of Benedryl 50mg, Dexamethusone 10mg and stopped giving Rituxamap. I couldn’t tell them exactly how I felt. The pains hit different parts of my body at the same time. It’s the

Read More »

My Kind of Doctor – หมอเลสลี่

My Kind of Doctor “You should continue and complete the course of Rituximab and do not take Acalabrutinib, just yet.” After digesting and analyzing a bunch of different lab tests, Dr. Lori Leslie, my third opinion doctor who is a hematologist/oncologist and specializes in lymphoma and chronic lymphocytic leukemia (CLL), suggested me at the above. And that is exactly what I will do. Hence, the appointment for the second dose of Rituximab was set on this coming Wednesday, July 6. For Acalabrutinib, which I was granted of the medical supply with no out-of-pocket money until December 2022, was being returned to

Read More »

Analogy – รถคันแรก

Analogy “Vance, pictures yourself as a car, a good old reliable car which some parts like transmission, need to be fixed after years of running. I would, if I were you, fix the car instead of put it to the junk yard. This is an investment not an expenditure.” Dr. G, my primary doctor, simplified his answer about the question whether I should do the blood cancer treatments. The analogy led me back to the year 1978, when I had my very first car. It was Plymouth Station Wagon 1962, the model that had wood trimmed inside out. $500 was posted

Read More »

I didn’t Know How to Talk to Girls – จีบไม่เป็น

I didn’t Know How to Talk to Girls With disbelief, Bob went on and insisted to know when and how that tremble boy who couldn’t even dare to look at the girl faces, become the man who can talk to girls non-stop. Well, I had been in boy schools from junior high to college. Perhaps, I could say that I had got acquainting with only boys in my puberty age. Things started improving when I continued my study at the Environmental Conservation Program which admitted 15 students; 7 boys and 8 girls. The girls were mostly just graduated and they somehow,

Read More »

โตช้ากว่าชาวบ้าน

โตกว่าชาวบ้าน “นิวัตรคงเป็นนักอ่าน” เพื่อนเกษตรทักท้วงมาในไลน์ ไม่รู้จะคุยตอบกลับไปยังไงดี เพราะเขาคงไม่เชื่อถ้าเราบอกว่า เราเองเพิ่งเริ่มอ่านหนังสือไม่นานมานี้เอง คืองี้ ทางกลุ่มเกษตรปกติก็คุยไปแชทมาเรื่องทั่วไป ส่วนมากก็เรื่องไม่เป็นเรื่อง บางคนก็ตั้งหน้าตั้งส่งคลิปจิปาถะ เมื่อสามสี่วันที่แล้วมีคนส่งคลิปเรื่องราวมองโกล ก็มีคนถามมาว่า ตกลงเจงกิสข่านเป็นคนอย่างไรแน่ ทารุณโหดร้ายฆ่าไม่เลือก หรือ… คุยกันไปแชร์กันมา เพื่อนคนนึงก็เกริ่นถึงที่เคยคุยกับเสมียนสาวเชื้อมองโกลที่คอร์แนลว่า  คนมองโกลสมัยโน้น (ช่วงเจงกิสข่านก็ ๑,๔๐๐ กว่าปีแล้ว) กับสมัยนี้แตกต่างกันอย่างไร ‘It’s poetic.’  สาวเจ้ายิ้มเล็กๆตอบมา เราเลยแจมไปว่า ‘คนนี้อาจจะมีเชื้อแขกขาว คงสวยทีเดียวนะ’ “ทำไมนิวัตรรู้” เพื่อนคนเดิมถามกลับมาทันที ก็เข้าทางเราจึงบอกเขาไปว่า เจงกิสข่านไม่รู้หนังสืออ่านไม่ออกแต่เป็นกษัตริย์ที่ออกกฎหมายมากที่สุด ทั้งนี้เพราะข่านผู้พิชิตท่านนี้รวบรวมคนเก่งมาช่วยงาน เช่น งานด้านวิศวกรรมก็เสาะหามาจากจีน งานด้านหนังสือภาษาก็ได้เปอร์เซียพวกแขกขาวมาช่วย และเจงกิสข่านสนับสนุนให้ลูกๆแต่งงานกับสาวเชื้อชาติอื่น ก็ที่กุบไลข่านขึ้นเป็นข่านได้เพราะแม่ช่วยวางแผน แม่คนเก่งนี้เป็นสะใภ้ของเจงกิสข่านที่เป็นชาวเปอร์เซีย…เพื่อนจึงสรุปว่าเราชอบอ่าน ที่บ้านมีหนังสือที่อ๋อยซื้อไว้อ่านเยอะร่วมร้อยกว่าเล่ม แต่เราอ่านเพียงไม่กี่เล่ม บางเล่มอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก เจงกิสข่านก็เป็นหนึ่งในนั้น เอาเป็นว่า เราอ่านน้อยแต่ถึงเวลาก็ดึงเอาความรู้ (ที่น้อยนิด) ออกมาใช้ได้ ก็เหมือนกับเราโตช้าทางด้านการอ่านหนังสือ แต่ก็ไม่เป็นไรนี่ ว่าไปแล้วเทนนิสก็เหมือนกัน กว่าเราจะได้จับไม้เทนนิส หลายคนที่ตีมาตั้งแต่เด็กก็เริ่มหมดความสนใจเลิกตีเทนนิสไปแล้ว แต่พอเราได้เริ่มหัดเล่นที่ Oregon State University เมื่อ ๔๕ ปีที่แล้ว เราก็เล่นมาตลอดและยังอยากตีเทนนิสทุกครั้งที่มีโอกาส “We can do no great things ~ only small things with great love.”-Mother Teresa ๑๕ สิงหาคม ๒๕๖๕

Read More »