Intelligent Ignorance… Christmas Tree Vendor
“To get anywhere, a man must have a certain amount of intelligent ignorance.” was quoted by Charles F. Kettering, an engineer whose inventions, including the electric starter, were instrumental in the evolution of the modern automobile. What intrigued me most however, was ‘intelligent ignorance’.
By definition, intelligence is knowing what to do and being able to do it. Ignorance, in contrast, is not knowing what to do. When put these two words together, it could mean recognizing that one is ignorant of something and acting on it. That’s a bigger possibility than merely accumulating knowledge because thirst to know will be more when one realizes his ignorance. And this provoked me to contemplate how my company was started.
In summer 1978, I wanted to earn some money but no one hired me even thought there were Help Wanted signs everywhere. I still remember that a diner manager refused to hire regardless of what job; waiter, busboy or disc washer. Forthrightly, I couldn’t blame the man who might not quite understand what I tried to convey because my English was quite inferior since I just came to the US. So, I did odd jobs with minimum paid daily.
Selling Christmas trees was perhaps, I could call, my first entrepreneurship. With my saving,
I went out renting spaces, a parking lot at Avenue of Americas and 26th Street in Manhattan, a basement nearby for storage and U-Haul truck to buy the trees in Pennsylvania and transport them between the storage and the parking lot. The sales started from the Thanksgivings weekend, selling only on the weekends and the trees were sold out on Christmas Eve. With the investment of $2,000, we made profit of over $4,000!
This venture eventually, paved the ground for doing business in the US for me. Importantly, it helped boosted my confidence. In about a year later, I dartingly went to Bloomingdale’s main office at Lexington Avenue, asked for a buyer’s office, knocked on her door. The buyer was quite upset because I didn’t have appointment, but I ended up with walking out of her office with an order in my brief case.
Without the ignorance of knocking the door with no appointment, the believe and dare to do with confidence, intelligence per say, in showing the merchandise, perhaps none of the things could happen, including our first company which was found a few months later.
Let’s fast forward to today, things have been changed significantly and people have been well equipped with knowledge and such. I however wondered how many people would know the things worth learning after they learn it all. Rather than teaching MBA classes to know how to come up with Exit Strategy, those institutes might like to consider adding ‘Intelligent Ignorance’ course in their curriculums.
“Knowledge is not power. It is potential power. What’s needed is the ability to motivate yourself to do what you know needs doing.”
-William C. Stone
November 6, 2022
Thanks Dad. Love the story.
I didn’t realize that selling Christmas trees was your first business. If you did so well, why didn’t you do it the next year?
There is a saying for good sales people. They “knock down doors.” Sounds like this is what you did at Bloomingdale’s!
-Andrew
Andrew,
I’m glad to hear that you like the story. I went back to Thailand the very next year. It was due to go to work for Thai Government since they sponsored me to study in the US. Actually, I already spent about one year more than the average Thai scholarship students who came to the US for their master degrees.
Nonetheless, I didn’t think I would be able to sell Christmas trees again. I didn’t realize it was such a hard, heavy and dread cold work. Each of the 6-7-8’ tall tree was already heavy by itself but often the residue of snow, sometimes were turned into ice, made it hard and difficult to separate them. Most of customers wanted to see how full of the trees so we had to shake the canopies by holding the stems tight and bringing up then letting them hitting the ground and the branches would slowly separate themselves. Some customers couldn’t bear to see us struggling, they bought the trees without seeing them in full. And a good number of them, handed $100 bill and said “Thank you, keep the ($40) change. Merry Christmas!”
The hardest part though, was that at the end of the night, all the trees had to be moved to the storage, or none might not be there in the morning. There were about 120 trees at the beginning which we had to load them up on the U-Haul truck, and bring them down the steps to the storage under a building on 28th Street at the corner of 6th Avenue. And less than 12 hours later, those trees would be lifted, moved up the steps, loaded on the truck and driven to the parking lot a couple blocks down on 6th Avenue to start the new day of selling.
Those days are still vividly when seeing Christmas tree lots along the streets. Often, I stopped and went to see, to chat, to touch and buy a tree. It’s hard earn money, indeed. The best thing came out of this, was that it seemed there was no work that harder than selling Christmas trees in 1979!
Am glad that I could share with you guys.
dad
ขายต้นคริสต์มาส… ความไม่รู้ของเถ้าแก่โบราณ
“การจะไปให้ถึงที่สุด เราอาจต้องมีความเขลาในความฉลาดพอสมควร” Charles F. Kettering วิศวกรนักประดิษฐ์ซึ่งรวมถึงที่สตาร์ทไฟฟ้าอันเป็นส่วนสำคัญในวิวัฒนาการของรถยนต์สมัยใหม่ได้กล่าวไว้ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ฉันทึ่งคือ ‘ความไม่รู้ที่ชาญฉลาด’
ตามคำจำกัดความ ความฉลาดคือการรู้ว่าต้องทำอะไรและสามารถทำได้แค่ใหนอย่างไรคือรู้แจ้ง ซึ่งตรงกันข้ามกับความไม่รู้คือไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เมื่อนำสองคำนี้มารวมกันก็หมายถึงการตระหนักว่าไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไรก็จะลองทำ และสิ่งนี้เองที่กระตุ้นให้ฉันใคร่ครวญว่าจะเริ่มต้นทำบริษัทของตัวเองได้อย่างไร
ในฤดูร้อนปี ๒๕๒๑ ฉันต้องการทำงานหาเงินแต่ไม่มีใครจ้าง ทั้งที่มีป้ายรับสมัครงานให้เห็นอยู่ทั่วไป ยังจำได้ว่าผู้จัดการร้านอาหารปฏิเสธที่จะจ้างเราไม่ว่าจะเป็นงานเสิร์ฟ เก็บโต๊ะหรือล้างจาน แต่เราก็ไม่ตำหนิต่อว่าอะไรเพราะเขาอาจไม่ค่อยเข้าใจที่เราพูด เพราะภาษาอังกฤษที่ไม่แข็งแรงตอนไปถึงอเมริกาใหม่ๆ ดังนั้นฉันจึงรับจ้างทำงานชั่วคราวเป็นงานรายวันที่จ่ายค่าจ้างขั้นต่ำรายวัน
การขายต้นคริสต์มาสอาจเรียกได้ว่าเราเป็นผู้ประกอบการครั้งแรก ด้วยเงินออมที่มีอยู่ เราหาสถานที่ที่จะวางต้นไม้ขายและตกลงกับเจ้าของที่จอดรถข้างถนน Avenue of Americas และ 26th Street ในแมนฮัตตัน เช่าห้องใต้ดินใกล้ๆกันสำหรับเก็บต้นไม้ และเช่ารถบรรทุก U-Haul เพื่อขับไปซื้อต้นไม้ในรัฐเพนซิลเวเนียและขนต้นไม้ไปมาระหว่างโกดังกับที่ขาย การขายเริ่มขึ้นหลังวันขอบคุณพระเจ้า-Thanksgiving โดยขายเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์ เราขายต้นไม้หมดในวันคริสต์มาสอีฟ ด้วยการลงทุน $2,000 เราได้กำไรมากกว่า $4,000!
การลงทุนครั้งนี้ช่วยปูพื้นฐานการทำธุรกิจในสหรัฐอเมริกา เป็นการช่วยเพิ่มความมั่นใจ อีกประมาณหนึ่งปีเราไปที่สำนักงานใหญ่ของห้าง Bloomingdale ที่ Lexington Avenue เคาะประตูห้องแผนกซื้อและเข้าไปเสนอขายเครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียน ผู้จัดการค่อนข้างไม่พอใจเพราะเราไม่ได้ทำเวลานัดไว้ล่วงหน้า แต่เราก็ลงเดินออกจากออฟฟิศของเธอพร้อมกับใบสั่งซื้อแถมยังกำชับให้เอาของล็อทหน้ามาให้เธอดูก่อนลูกค้ารายอื่น
หากไม่กล้า มัวแต่รีๆรอๆ ทำทุกอย่างตามขั้นตอน…ตลาดอาจจะวาย อาจไม่มีอะไรเกิดขึ้น รวมทั้งบริษัทแรกที่จัดตั้งจดทะเบียนในอีกไม่กี่เดือนให้หลัง
มาถึงทุกวันนี้ สิ่งต่างๆเปลี่ยนไป ผู้คนต่างมีการศึกษามีความรู้ได้รับการอบรมสั่งสอนฝึกหัดกันมาอย่างดี แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า ‘อะไรคือสิ่งที่ควรค่าแก่การเรียนรู้หลังจากที่พวกเขารู้หมดแล้ว’ แทนที่หลักสูตร MBAจะสอน Exit Strategy สถาบันเหล่านั้นน่าจะพิจารณาเพิ่ม ‘Intelligent Ignorance’ ในหลักสูตรของตน ตั้งชื่อคอร์สนี้ง่ายๆว่า “วิชาเถ้าแก่โบราณ”
“ความรู้ไม่ใช่พลัง เป็นเพียงอานุภาพที่มีศักยภาพ สิ่งสำคัญคือความสามารถในการกระตุ้นให้ตัวเองทำในสิ่งที่รู้ว่าควรทำ”
-วิลเลียม ซี. สโตน
๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๕
แอนดรูว์
ดีใจที่ลูกอ่านและชอบเรื่องที่เขียน พ่อต้องกลับเมืองไทยในปีถัดไป เนื่องจากต้องไปทำงานให้รัฐบาลไทยที่สนับสนุนให้ไปเรียนต่อที่อเมริกา อันที่จริงพ่อได้ใช้เวลามากกว่านักเรียนทุนไทยทั่วไปกว่าหนึ่งปีที่มาเรียนปริญญาโทที่สหรัฐอเมริกา
อย่างไรก็ตาม พ่อไม่คิดว่าจะสามารถขายต้นคริสต์มาสได้อีก ช่วงหนึ่งเดือนถึงแม้จะไม่นานแต่งานหนักและอากาศหนาวมาก ต้นสนสูง 6-7-8 ฟุตแต่ละต้นมีน้ำหนักอยู่แล้วพอมีหิมะและน้ำแข็งเกาะก็ยากที่จะแยกต้นแยกก้านออกจากกัน ลูกค้าส่วนใหญ่อยากเห็นต้นไม้เต็มตาก่อนตัดสินใจซื้อ จึงต้องเขย่าสนทั้งต้นโดยจับลำต้นให้แน่นยกขึ้นแล้วปล่อยลงมากระแทกพื้น กิ่งก้านจะค่อยๆ แยกตัวออกจากกัน ลูกค้าบางคนทนเห็นเรายกปล่อยอย่างทุลักทุเลไม่ไหว จึงซื้อต้นไม้เลยโดยไม่ต้องดูกิ่งก้านแผ่ขยาย หลายคนยื่นแบงค์ 100 ดอลลาร์ และพูดว่า “ขอบคุณ เก็บเงินทอน($40)ไว้สุขสันต์วันคริสต์มาส.”
ส่วนที่ยากที่สุดคือในตอนค่ำ ต้นไม้ทั้งหมดจะต้องขนย้ายไปโกดังที่เก็บ มิฉะนั้นอาจจะไม่มีต้นสนเหลือให้เห็นในตอนเช้า เริ่มขายเรามีประมาณ 120 ต้นที่ขนขึ้นรถบรรทุก U-Haul แล้วทยอยขนลงบันไดเล็กไปที่ห้องเก็บของใต้อาคารบนถนนสายที่ 28 ตรงหัวมุมของถนนสายที่ 6 แล้วอีกไม่ถึง 12 ชั่วโมงต่อมา ต้นไม้เหล่านั้นจะถูกยก ขึ้นบันได ขนขึ้นรถบรรทุกแล้วขับไปวางลานจอดรถเพื่อเริ่มต้นวันใหม่ของการขาย
วันเหล่านั้นหวนเข้ามาในความทรงจำเมื่อเห็นต้นคริสต์มาสวางขายข้างถนน พ่อมักจะหยุดรถและเข้าไปดู สัมผัส พูดคุยและซื้อต้นไม้จากคนขาย ช่ายเลย ช่างเป็นเงินที่ได้มาอย่างยากลำบาก
ดูเหมือนว่าไม่มีงานใดยากไปกว่าการขายต้นคริสต์มาสในปี ๒๕๒๒
ดีใจที่ได้แชร์กับพวกเรา
พ่อ